Nabożeństwo Pierwszych Sobót Miesiąca - do Niepokalanego Serca Maryi związane jest z objawieniami w Fatimie na początku XX wieku. Nie ma ono konkretnej formy modlitewnej, ale bardziej z związane jest z modlitwą, spowiedzią i Komunią św. Jak Nabożeństwo wygląda, dlaczego jest tak ważne i co przynosi odprawiającemu - te informacje zawiera poniższy teks.

24 czerwca w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa – Polskie serca w domach lub parafiach dokonają aktu poświęcenia siebie Sercu Jezusa i Sercu Maryi. Ponawiamy uznanie Jezusa Chrystusa Królem swego serca, małżeństwa, rodziny i Ojczyzny. W naszej parafii w najbliższy piątek o godz. adoracja Najświętszego Sakramentu, ok. godz. o godz. dokonamy aktu poświęcenia, błogosławieństwo NAjświętszym Sakramentem, zakończenie Apelem Jasnogórskim. Serdecznie zapraszamy 24 czerwca 2022 r. Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu Ja oddaję i poświęcam siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Chrystusa; moją osobę i moje życie, moje uczynki, trudy i cierpienia, aby odtąd jedynie czcić, miłować i wielbić to Serce. Mocno postanawiam należeć całkowicie do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Ciebie, o Najświętsze Serce, obieram jako jedyny przedmiot mojej miłości, jako obrońcę mego życia, jako rękojmię mego zbawienia, jako lekarstwo na moją słabość, jako naprawienie wszystkich błędów mojego życia i jako pewne schronienie w godzinę mej śmierci. O Serce Jezusa pełne dobroci, bądź moim usprawiedliwieniem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie Jego sprawiedliwe zagniewanie. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam się wszystkiego ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci. Wyniszcz we mnie wszystko to, co może się Tobie nie podobać, albo sprzeciwiać. Niech Twoja czysta miłość tak głęboko przeniknie moje serce, abym nigdy nie zapomniał(a) o Tobie, ani był odrzucony(a) od Ciebie, o to błagam Cię przez Twoją dobroć. Niech imię moje będzie zapisane w Tobie, ponieważ pragnę, aby największym moim szczęściem i radością było żyć i umierać jako Twój wierny sługa. Amen. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, Ja poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. 24 czerwca 2022 r. Akt osobistego uznania Jezusa Chrystusa jako Króla i Pana Panie Jezu Chryste, Królu nieba i ziemi, Ja uznaję Ciebie Królem swego serca, małżeństwa, mojej rodziny oraz naszej Ojczyzny. Tobie oddaję cześć i uwielbienie. Przyrzekam całym dalszym życiem swoim dbać o Twoją chwałę i zawsze dziękować Ci za Twoje nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie. Uroczyście obieram Ciebie, Panie, Jezu Chryste za mojego PANA i KRÓLA, gdyż wielkie rzeczy uczyniłeś dla nas. Matkę Twoją, Niepokalaną Dziewicę Maryję ponownie przyrzekam czcić jako PANIĄ i KRÓLOWĄ naszej umiłowanej Ojczyzny. Jezu Chryste, Ty jesteś Panem nieba i ziemi. Bądź KRÓLEM mojego życia i serca, bądź Królem mojej rodziny, bądź PANEM i KRÓLEM w Polsce, Ojczyźnie naszej, w tym pokoleniu i po wszystkie czasy. Niech przez moje życie zgodne z przykazaniami Bożymi wzrasta Twoje Królestwo Pokoju, Prawdy, Sprawiedliwości i Miłości. Proszę o to Ciebie, Panie Jezu Chryste, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Koronka do Niepokalanego Serca Maryi. (Odmawia się na Różańcu) W Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Amen. Całym sercem czczę Cię i wielbię, o Niepokalane Serce Maryi, i ofiaruję Ci Najświętsze Serce Jezusa. Błagam Cię, uproś mi łaskę miłowania Go miłością czystszą i gorętszą i kierowania wszystkich moich spraw ku czci Fot. Materiały promocyjne 24 czerwca - w Chojnie oraz w licznych parafiach i domach w całej Polsce - odbędzie się akt zawierzenia się Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi i uznania Chrystusa Królem swego serca. Zawierzenie poprzedzała 9-dniowa akcji jest Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa Chrystusa Króla w Chojnie. Zaproszone do włączenia się w nią są polskie parafie oraz wierni, którzy mogą modlić się w domu, jeśli nie mają możliwości uczestniczenia w wydarzeniu w ważna i potrzebna jest ta akcja tłumaczy Ks. Marek Bąk: Ta akcja jest bardzo potrzebna, (…) dlatego, że jest to nasza duchowa reanimacja ‒ naszej wiary, naszej polskości i naszej tożsamości. Potrzebujemy Bożego wspomożenia, dlatego musimy być otwarci na łaskę Bożą, i według naszego głodu, zapotrzebowania, pragnienia, Pan Bóg łaski udzieli. Poprzez nas skorzystają inni. Jest rzeczą konieczną, by wziąć w tym udział w Chojnie, a jeżeli ktoś nie może, trzeba się postarać by w tym dniu, o tej porze, spotkać się w otwartym kościele parafialnym z innymi ludźmi by dopełnić tego aktu zawierzenia ‒ oddania się Chrystusowi i Jego Matce. (…) Musimy odbudować siebie i zawalczyć o Ojczyznę ‒ ziemską i wieczną, bo po to żyjemy. My nie wygramy naszych spraw inaczej, jak tylko w oparciu o armię Bożą i Bożą łaskę. Akt osobistego poświęcenia się Najświętszemu Sercu Jezusowemu Ja oddaję i poświęcam siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Chrystusa; moją osobę i moje życie, moje uczynki, trudy i cierpienia, aby odtąd jedynie czcić, miłować i wielbić to Serce. Mocno postanawiam należeć całkowicie do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Ciebie, o Najświętsze Serce, obieram jako jedyny przedmiot mojej miłości, jako obrońcę mego życia, jako rękojmię mego zbawienia, jako lekarstwo na moją słabość, jako naprawienie wszystkich błędów mojego życia i jako pewne schronienie w godzinę mej śmierci. O Serce Jezusa pełne dobroci, bądź moim usprawiedliwieniem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie Jego sprawiedliwe zagniewanie. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam się wszystkiego ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci. Wyniszcz we mnie wszystko to, co może się Tobie nie podobać, albo sprzeciwiać. Niech Twoja czysta miłość tak głęboko przeniknie moje serce, abym nigdy nie zapomniał(a) o Tobie, ani był odrzucony(a) od Ciebie, o to błagam Cię przez Twoją dobroć. Niech imię moje będzie zapisane w Tobie, ponieważ pragnę, aby największym moim szczęściem i radością było żyć i umierać jako Twój wierny sługa. AmenAkt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu MaryiO Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, Ja poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. osobistego uznania Jezusa Chrystusa jako Króla i PanaPanie Jezu Chryste, Królu nieba i ziemi, Ja uznaję Ciebie Królem swego serca, małżeństwa, mojej rodziny oraz naszej Ojczyzny. Tobie oddaję cześć i uwielbienie. Przyrzekam całym dalszym życiem swoim dbać o Twoją chwałę i zawsze dziękować Ci za Twoje nieskończone Miłosierdzie, które okazujesz z pokolenia na pokolenie. Uroczyście obieram Ciebie, Panie, Jezu Chryste za mojego PANA i KRÓLA, gdyż wielkie rzeczy uczyniłeś dla nas. Matkę Twoją, Niepokalaną Dziewicę Maryję ponownie przyrzekam czcić jako PANIĄ i KRÓLOWĄ naszej umiłowanej Ojczyzny. Jezu Chryste, Ty jesteś Panem nieba i ziemi. Bądź KRÓLEM mojego życia i serca, bądź Królem mojej rodziny, bądź PANEM i KRÓLEM w Polsce, Ojczyźnie naszej, w tym pokoleniu i po wszystkie czasy. Niech przez moje życie zgodne z przykazaniami Bożymi wzrasta Twoje Królestwo Pokoju, Prawdy, Sprawiedliwości i Miłości. Proszę o to Ciebie, Panie Jezu Chryste, który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Modlitwa Święta przed posiłkiem ( do odmawiania na Dni Końca Czasu Apokaliptycznego) Wszechmogący Wieczny Boże, przez Przeczyste i Przenajświętsze Niepokalane Serce Maryi oraz przez Moc i Potęgę Krzyża Chrystusowego, zechciej udzielić przeobfitego Świętego Błogosławieństwa i uświęć Błogosławiąc pełnią Twojej Mocy ten posiłek i napój,który z Twojej hojnej dobroci
Przymierze Dwóch Serc. Najświętsze Serce Jezusa i Niepokalane Serce przedwojenne Wizerunki: Pana Jezusa i Maryi osadzone w drewniane ramy z najwyższej jakości wydruk naklejony na deskę. Oba obrazy przeszły gruntowną cyfrową renowację; Wizerunek Maryi pochodzi z 1899 r. «Moje dziecko, popatrz na twoją Matkę, Królową świata i Królową królowych. Kochaj ją i oddawaj jej dziecięcą cześć, jakiej pragnę od każdego.» Potem Pan rozchylił płaszcz Najświętszej Dziewicy, aby pokazać serce Swej Matki i powiedział: «Jak rodząc się przyszedłem na świat przez Niepokalane Serce Mojej Matki, tak samo przez to Serce dusze przyjdą do Mojego Najświętszego Serca.» Potem w cudowny sposób wziął do ręki Niepokalane Serce Maryi i powiedział światu zwracając się w jego stronę: «Oto Niepokalane Serce, które uczyniłem siedzibą łaski dla świata i dla dusz! To Serce jest pewnym źródłem Moich łask, które wytryskują z niego dla życia i uświęcenia świata. Jak Ojciec dał Mi wszelką moc na niebie i na ziemi, Ja złożyłem w Niepokalanym Sercu Mojej Matki moc, która zwycięży grzech i świat".Przymierze Serc Jezusa i Maryi opiera się na historycznych, teologicznych i duchowych związkach katolickich nabożeństw do Najświętszego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Maryi. Wspólne nabożeństwo do serc zostało po raz pierwszy sformalizowane w XVII wieku przez św. Jana Eudesa, który zebrał źródła biblijne, teologiczne i liturgiczne związane z nabożeństwami i uzyskał aprobatę Kościoła przed wizjami św. Małgorzaty Marii XVIII i XIX wieku nabożeństwa wzrastały, zarówno wspólnie, jak i indywidualnie, dzięki staraniom takich postaci, jak św. Ludwik de Montfort, który propagował mariologię katolicką, oraz Cudowny Medalik św. przebity mieczem. Nabożeństwa i związane z nimi modlitwy były kontynuowane w XX wieku, np. W modlitwie Niepokalanej św. Maksymiliana Kolbe oraz w przekazanych orędziach Matki Bożej Fatimskiej, w których stwierdzono, że Serce Jezusa pragnie być uhonorowane razem z Sercem Maryi – Współodkupicielki«Marie, Reine victorieuse du monde», str. Trójcę Przenajświętszą, jak zastanawiała się nad losem świata, który pogrążył się w grzechu. Cały Dwór Niebieski – aniołowie i święci – klęczeli przed Trójcą Przenajświętszą i adorowali Ją w głębokiej ciszy. Ojciec Przedwieczny powiedział:– Świat pogrążony w grzechu zgodnie ze sprawiedliwością powinien zostać zobaczyłam Jezusa - Miłość Miłosierną. Skłonił się przed Ojcem Przedwiecznym i prosił o łaskę dla świata. Rzucił się do stóp Swego Ojca, bo chociaż tworzy z Nim jedno jest odrębną Osobą. Powiedział:– Ojcze, jestem Twoim Synem. To Ty chciałeś, abym umarł za pokazał Mu Swe rozpalone rany. Potężna dłoń – już nie ojcowska, lecz sprawiedliwa i pragnąca zapłaty – ciążyła mocno nad ziemskim globem. Wtedy Jezus wsunął Swe okryte ranami dłonie pod rękę Ojca Przedwiecznego i prosił:– Miej litość nad nimi!Ręka Ojca Niebieskiego zaciążyła na rękach Jezusa, pokrytych promieniejącymi ranami.– Nie, Mój Synu – powiedział. – Grzech musi zostać unicestwiony!To był przerażający widok, gdyż wydawało mi się, że sprawiedliwość wzięła górę nad miłosierdziem. Wtedy Jezus spojrzał na Matkę i dał jej znak, aby przyszła Mu z pomocą, mówiąc:– Matko Moja Niepokalana, przyjdź pomóc Mi powstrzymać sprawiedliwą rękę Mojego Ojca, bo Moje ręce już nie wystarczają!Gdy tylko Najświętsza Panna podtrzymała ręce Jezusa, Przedwieczny Ojciec odjął rękę sprawiedliwości i powiedział:– Synu Mój, miłosierdzie zwyciężyło. Grzeszny świat doznał łaski dzięki modlitwom Niepokalanej Matki Boga. To Najświętszej Dziewicy powierzymy ocalenie świata. Zbawienie świata wymaga Mocy. Dlatego przyobleczemy Ją w Moc Królowej. Ona bowiem stała się Zwycięską Królową świata, Współodkupicielką świata pogrążonego w grzechu. Niech więc przez Nią ludzkość osiągnie łaskę i świętość! Jej rozkazom poddamy też zastępy Ojciec Przedwieczny wypowiedział te słowa, zastępy anielskie wyrażając radość, oddały cześć Maryi. Ukazała się Matka Boga przyozdobiona trzema największymi cnotami: Swoją niepokalaną czystością, Swoją gorejącą miłością i głęboką pokorą. Widziałam, że Bóg – choć Sam był źródłem tych cnót – podziwiał je wraz ze wielkiej radości widząc, że wypełniają się słowa wypowiedziane przez skromną Dziewicę z Nazaretu: «On wywyższa pokornych!» Potem Maryja otrzymała koronę królewską od Najświętszej Trójcy. Była to korona potrójna, która symbolizowała Ojca, Syna i Ducha Świętego. Kiedy przyniesiono Jej płaszcz królewski, ujrzałam, że w klamrze jakby tętniło życie. Był to symbol Jej związku z Trójcą Przenajświętszą – jako Córki Ojca, Matki Syna i Oblubienicy Ducha Świętego. Trzy Osoby Boskie działały w Błogosławionej Dziewicy. Na nowo Duch Święty osłaniał ją, by mogła dać światu Syna Jezusa. Ojciec Niebieski rozlewał nad Nią potok łask, a Syn promieniał radością, mówiąc:– Moja Niepokalana Matko, Zwycięska Królowo świata, okaż Swą potęgę! Odtąd będziesz ocalać grzeszną ludzkość. Ponieważ zgodnie z Moją wolą współuczestniczyłaś w odkupieniu ludzkości, daję Ci udział w Mojej mocy. Od tej chwili Tobie powierzam zbawienie ludzkości. Jako Królowa, możesz teraz posługiwać się tą mocą. Wszystko będę dzielił z Tobą, bo pragnę, byś we wszystkim była do Mnie podobna. Ty jesteś Współodkupicielką płaszcz Maryi skąpany we krwi Jezusa i migocący szkarłatem i purpurą. Potem moją uwagę przyciągnęli aniołowie w szatach białych, czerwonych i czarnych, którzy ze czcią otoczyli swą Królową. Zrozumiałam symbol tych kolorów: biały oznaczał czystość przyszłego świata, czerwony – męczeństwo oczyszczenia, czarny – żałobę z powodu potępienia dusz. Potem Najświętsza Panna, krokiem spokojnym i pełnym dostojeństwa, skierowała się w stronę ziemi. Nie mogłam dojrzeć końca jej welonu, znajdował się zapewne przy Ojcu wydawał mi się ogromną kulą otoczoną cierniową koroną grzechów i kłębiącą się od wad. Szatan stroił na niej swe miny węża, kalając wszystko i rozsiewając ziarno grzechu. Matka Boga, jako Zwycięska Królowa, dominowała ponad ziemią Swą wysoką sylwetką i rozciągała nad nią Swój płaszcz zbroczony krwią Jezusa. Potem pobłogosławiła ziemię, dzięki czemu spłynęło błogosławieństwo Przenajświętszej Trójcy. Wtedy smok-szatan, rozwścieczony i nieustraszony, zaatakował Najświętszą Pannę. Jego gardziel wyrzucała płomienie. Bałam się, że szata Maryi spłonie. Płomienie jednak nie mogły Jej dosięgnąć. Najświętsza Panna zachowała spokój, tak jakby lekceważyła tę walkę. Spokojnie położyła Swą stopę na głowie smoka, który zionął ogniem nienawiści, lecz w niczym nie mógł Jej zaszkodzić. Z globu ziemskiego opadła korona cierniowa, a na jej miejscu zakwitła lilia. Widziałam, jak błogosławieństwo Maryi zstępuje na wszelkie ludy i narody. Miała Ona głos pełen majestatu, dostojeństwa i niewypowiedzianej słodyczy, kiedy powiedziała:– Przychodzę przynieść wam ratunek, przynoszę wam pokój, przychodzę udzielić wam wyjaśnił, że Jego Niepokalana Matka dzięki Swej potędze Królowej zwycięża grzech i że lilia oznacza oczyszczenie świata, cudowną epokę w przyszłości, kiedy ludzkość nie będzie żyła w grzechu. Zapowiedział mi nowy świat, nadejście nowej epoki: tego czasu, który ludzie utracili w raju. Dodał: «Gdy Moja Matka postawi stopę na głowie smoka, zamkną się bramy piekielne. Do tej walki przyłączą się zastępy anielskie. Już oznaczyłem Moich...»
Módlmy się. Boże, Ty przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Dziewicy przygotowałeś swojemu Synowi godne mieszkanie i na mocy zasług przewidzianej śmierci Chrystusa zachowałeś Ją od wszelkiej zmazy, daj nam za Jej przyczyną dojść do Ciebie bez grzechu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Niepokalane Poczęcie Maryi Dziewicy.
Tobie, o Panie, powierzam moją troskę, Ty mię podtrzymasz (Ps 55, 23)„Tak, słyszałem oszczerstwo ludu: «Trwoga dokoła! Donieście, donieśmy na niego». Wszyscy zaprzyjaźnieni ze mną wypatrują mojego upadku: «Może da się zwieść, tak że go zwyciężymy… », lecz Pan jest przy mnie jako potężny mocarz, dlatego moi prześladowcy ustaną i nie zwyciężą” (Jr 20, 10-11). Lament prześladowanego Jeremiasza rozbrzmiewa w liturgii Wielkiego Postu jako wyraz cierpień Chrystusa odrzuconego, oczernionego, znienawidzonego aż do śmierci. Lecz w przeciwieństwie do Jeremiasza Jezus nie przyzywa pomsty ani nie stara się wymknąć swoim wrogom. Jeśli Ewangelia zaznacza kilkakrotnie, że „On uszedł z ich rąk” (J 10, 39), to dzieje się tak jedynie dlatego, że jeszcze nie nadeszła godzina naznaczona przez Ojca. I w oczekiwaniu, wśród gróźb, obelg i zasadzek Żydów Jezus nie zaprzestaje głoszenia Ewangelii, więc „wielu w Niego uwierzyło” (tamże 42). On wie, że czeka Go krzyż; wie, że wypowiedzi odnoszące się do Jego boskości oraz wskrzeszenie Łazarza rozgniewają jeszcze bardziej przeciwników i przyśpieszą wydarzenia, lecz spokojnie, z królewską swobodą prowadzi dalej swoje dzieło. Podtrzymuje Go ufność w Ojcu: „Tobie bowiem powierzyłem swą sprawę” (Jr 20, 12).„Tobie powierzyłem swą sprawę”. Taka jest postawa ufności wobec Boga; ona to powinna podtrzymywać chrześcijanina w godzinie cierpień i prześladowań. „Sługa nie jest większy od swego Pana. Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować” (J 15, 20). Kto postanawia żyć szczerze Ewangelią, bronić prawdy, czynić dobrze, nie może uniknąć sprzeciwu tego świata, który przeciwstawia się Chrystusowi. Z dopustu Bożego zaś mogą się również przyłączyć cierpienia i niezrozumienie pochodzące z innego źródła, ze strony dobrych przyjaciół, krewnych czy innych, nawet najlepszych ludzi. Chrześcijanin nie gorszy się. Wie, że krzyż jest istotną cząstką dziedzictwa oraz naśladowania Chrystusa. Wie, że jak Chrystus zbawił człowieka przez krzyż, tak również człowiek wchodzi na drogę zbawienia i przyczynia się do zbawienia świata niosąc swój krzyż. O Boże, Ty zachowujesz drogę krzyża dla tych, których szczególną miłością miłujesz; im więcej ich miłujesz, tym większe utrapienia na nich zsyłasz. Myliłby się ten, kto by sadził, że Ty dopuścisz do ścisłego współżycia z sobą miłośników przyjemności, a nie cierpień… Wolą Twoją nie jest dawać nam bogactwa, rozkosze, honory i wszelkie inne rzeczy ziemskie. Nie taka skąpa jest miłość Twoja względem nas, byś nam dawał takie rzeczy!… Jeśli chcemy naprawdę przekonać się, jak obchodzisz się z tymi, którzy z głębi serca proszą Cię o spełnienie się w nich woli Twojej, zapytajmy Twojego Boskiego Syna, który zanosił do Ciebie tę prośbę w Ogrójcu… a Ty wypełniłeś ją w Nim, dając Mu boleści, męki, zelżywości i prześladowania, nakazując Mu je znosić aż do końca, dopóki życia nie dokonał przez śmierć na krzyżu. Oto co dałeś Temu, którego nad wszystkich umiłowałeś… dopóki jesteśmy na tym świecie, takich to darów nam użyczasz. A użyczasz ich wedle miary miłości, jaką nas miłujesz. Kogo więcej miłujesz, temu więcej tych darów udzielasz, kogo mniej, temu mniej, stosując się w tym do stopnia męstwa, jaki w nim widzisz, i do stopnia miłości, jaką Cię kto darzy. Jeśli miłujemy Cię bardzo, będziemy zdolni wiele wycierpieć dla Ciebie, jeśli zaś mało miłujemy, mało zdołamy cierpieć (św. Teresa od Jezusa: Droga doskonałości 18, 1. 2; 32, 6. 7). O Jezu, podajesz mi kielich tak gorzki, że moja słaba natura cofa się przerażona. Lecz nie chce odsuwać warg od tego kielicha przygotowanego Twoją ręką… Ty mnie uczysz sekretu cierpienia w pokoju… kto mówi pokój, nie mówi radość albo przynajmniej radość odczuta. Chcąc cierpieć w pokoju, wystarcza tylko chcieć tego wszystkiego, co Ty chcesz. Aby być Twoją oblubienicą, Jezu, trzeba upodobnić się do Ciebie, a Ty jesteś krwią zbroczony i cierniem ukoronowany! Jakież to dla nas pocieszające, gdy myślimy, że również Ty, Boże mocny, poznałeś nasze słabości i drżałeś na widok gorzkiego kielicha, a przecież przedtem tak gorąco pragnąłeś wychylić ten kielich aż do dna. O Jezu, ileż to nas kosztuje dać Ci to, czego żądasz! A jednak, jak wielkie to szczęście, że tyle kosztuje. Niewysłowiona to radość, gdy dźwigając nasze krzyże odczuwamy swą słabość! Jestem daleka od tego, by narzekać na ciężar krzyża, jaki mi zsyłasz, nie mogę pojąć nieskończonej miłości, która skłoniła Cię do takiego względem mnie postępowania… Im większe jest nasze cierpienie, tym większa chwała nieskończona… O Jezu, nie chcę utracić doświadczenia, jakie mi zsyłasz. Jest ono kopalnią złota, z której mogę czerpać. Pragnę zabrać się do dzieła bez radości, bez odwagi, bez siły… pragnę pracować z miłości… (Św. Teresa od Dz. Jezus: List, 63, 184, 59).O. Gabriel od św. Marii Magdaleny, karmelita bosy – Żyć Bogiem. t. I, str. 386
Bądź więc, o Serce, pełne dobroci, moim przebłaganiem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie strzały Jego sprawiedliwego gniewu. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą mą ufność, gdyż wszystkiego się obawiam po mojej słabości i złości, natomiast spodziewam się wszystkiego po Twej dobroci.

Ratunkiem dla nas wszystkich jest Niepokalane Serce Maryi. Każdego dnia możemy powierzać nasze losy Sercu Maryi. Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi (1) Najświętsza Maryjo Panno, Twojemu Niepokalanemu Sercu powierzamy całe nasze życie. Tobie, Najdroższa Matko, oddajemy samych siebie i nasze rodziny. Spraw, abyśmy pod płaszczem Twej opieki wzrastali w wierze, nadziei i miłości. Dopomóż nam przezwyciężać zło i każdy grzech. Pragniemy wiernie wypełniać Twoje wezwanie oraz pomagać Twojemu Niepokalanemu Sercu w ratowaniu świata i każdego człowieka. Prowadź nas, Matko, do Jezusa Chrystusa, naszego Pan i Króla, abyśmy ukochali Go ponad wszystko. Amen. Akt poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi (2) Matko Zbawiciela, na nowo poświęcam się Twojemu Niepokalanemu Sercu. Poświęcam Ci moją wolę, rozum i uczucia, wszystkie myśli, słowa i uczynki, moje ciało i duszę. Całe życie moje składam w Twoje Serce. Rozporządzaj mną według Swojej świętej woli. Bądź Mistrzynią mego życia i gwiazdą przewodnią na drodze do zbawienia. Niech w promieniach Twego Niepokalanego Serca kwitnie we mnie wiara, nadzieja i miłość, albowiem chcę odtąd być Twoim prawdziwym apostołem. Chcę dla Ciebie walczyć ze złem i wydzierać dusze z przepaści grzechu. Chcę walczyć na chwałę Twojego Serca, aby Je znano, kochano i służono Mu. Moją modlitwę, Komunię świętą, moje prace, trudy i cierpienia składam przed tron Twego Syna jako zadośćuczynienie za wszystkie grzechy i zniewagi, które ranią Twoje Serce Niepokalane. Przyjmij, o dobra Matko, tę moją ofiarę z siebie samego i wyjednaj mi łaskę pozostania wiernym aż do śmierci, bym mógł przez całą wieczność wysławiać miłosierdzie Serca Twego. O Maryjo, króluj zawsze w sercu moim i prowadź mnie do Twego Syna. Amen. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. Akt poświęcenia się rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi Maryjo, rodzina nasza poświęca się dziś bez reszty Twojemu Niepokalanemu Sercu. Zawierzamy Ci naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość, zwłaszcza godzinę naszej śmierci i samą śmierć. Racz sprawować opiekę nad nami i rozporządzać naszym czasem, naszym życiem duchowym, naszą pracą. Poświęcamy Ci nasze ciała, nasze dusze, nasze zdolności i umiejętności. Tobie zawierzamy naszą wolność, nasze dążenia, nasze powinności, a nawet nasze przewinienia. Nade wszystko oręduj za nami do Ducha Świętego, którego jesteś Oblubienicą, by nas napełnił i uświęcił. Spraw, aby nasze ognisko rodzinne stało się drugim domem nazaretańskim. Uświęcaj nas przez codzienne odmawianie różańca i częste przyjmowanie sakramentów świętych. Błogosław nas wszystkich i obdarz nas Twoim niezwykłym pokojem. Pozostań z nami na zawsze razem z Jezusem, św. Józefem i aniołami świętymi. Bądź Arką zbawienia dla tej rodziny, która teraz i na zawsze pragnie należeć do Ciebie na cześć i chwałę Boga Najwyższego. Amen. Odnowienie poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi Matko Niepokalana, całą ufność naszą pokładamy w potędze Twojego orędownictwa, w macierzyńskiej dobroci Twojego Serca. Posłuszni Twojej woli i poleceniom Ojca Świętego, poświęciliśmy się Tobie wszyscy razem. Obecnie, odnawiamy uroczyście to nasze poświęcenie Twemu Niepokalanemu Sercu. O przedobra Matko! Niech Serce Twoje stoi na straży serc naszych niech jako wzór jaśnieje w naszych rodzinach i parafiach! O Maryjo, broń czystości obyczajów, osłaniaj młodzież i dzieci, pobudzaj rodziców do ofiarności, dzieci do posłuszeństwa i karności, Ogniska rodzinne niech płoną prawdziwą pobożnością i trwałą miłością. Sercu Twemu polecamy wszystkich nieobecnych w domu rodzinnym; na drogach życia błądzących, grzesznych, strzeż ich o Maryjo i bądź gwiazdą przewodnią dla sierot i ubogich. Z miłości dla Twego Serca chcemy spełniać wszystkie pragnienia Serca Jezusowego, żyć wedle przykazań Bożych, według nauki Chrystusa i Kościoła. Będziemy często duszę oczyszczać z grzechów i zasilać ją Chlebem Życia. Pomóż nam o Maryjo wykonać te postanowienia, przyjmij to poświęcenie nasze, wyproś łaski – konieczne do uświęcenia życia osobistego i rodzinnego. Okaż się nam Matką i prowadź do Jezusa. Amen. Akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi, Królowej Polski Niepokalana Matko Jezusa i Matko moja – Maryjo, Królowo Polski! Biorąc za wzór Świętego Jana Pawła II mówię dziś: cały jestem Twój. Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam całego siebie, wszystko czym jestem; mój umysł, serce, wolę, ciało, duszę, zmysły, emocje, pamięć, zranienia, słabości, moją przeszłość od chwili poczęcia, teraźniejszość i przyszłość wraz ze śmiercią cielesną – każdy mój krok, czyn, słowo i myśl. Twojemu Niepokalanemu Sercu zawierzam także moją rodzinę i wszystko co posiadam. Tobie oddaję wszystkie moje prace, modlitwy i cierpienia. Ty najlepsza Matko chroń mnie i moich bliskich od Złego. Upraszaj nam łaski potrzebne do przemiany i uzdrowienia. Prowadź po drogach życia i posługuj się nami do budowania Królestwa Twojego Syna Jezusa Chrystusa – jedynego Zbawiciela świata, od którego pochodzi wszystkie dobro, prawda i życie. Amen. Akt poświęcenia Kościoła w Polsce Niepokalanemu Sercu Maryi 8 września 2017 roku O Święta i Niepokalana Dziewico! Jakimi pochwałami zdołamy wysławić Ciebie, która zamknęłaś w swym łonie Tego, którego niebiosa ogarnąć nie mogą. Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. Oto mija już sto lat od Twojego objawienia się trojgu dzieciom w Fatimie, gdzie prosiłaś o modlitwę i pokutę za grzeszników oraz o nawrócenie. Dzisiaj stajemy przed Tobą my, polscy biskupi, duchowieństwo, osoby życia konsekrowanego, wierni świeccy i zwracamy się do Twego Niepokalanego Serca, postanawiając rzetelnie odpowiedzieć na Twoją prośbę. Pragniemy, z Bożą pomocą – na różnych płaszczyznach naszego życia i pracy – stanowić jeden, nawracający się nieustannie Lud Boży, w którym nie ma nienawiści, przemocy i wyzysku. Pragniemy żyć w łasce uświęcającej, aby nasz Kościół stał się prawdziwym Domem Bożym i Bramą Nieba. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Matko Świętej Rodziny z Nazaretu, bądź opiekunką polskich rodzin. Chcemy uczynić wszystko, co niezbędne, by bronić godności kobiety i wspomagać małżonków w wiernym wytrwaniu w świętym związku sakramentalnym. Zobowiązujemy się bronić związku małżeńskiego ustanowionego przez Boga i nie dawać posłuchu podszeptom złego ducha, zachęcającego nas do nadużywania wolności i do realizowania źle rozumianej tolerancji. Chcemy, aby wszyscy małżonkowie objawiali swoim życiem Bożą miłość, a dzieci i młodzież nie utraciły wiary i nie zostały dotknięte zepsuciem moralnym. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Maryjo, Przybytku Ducha Świętego, Ty chroniłaś poczęte życie Jezusa, a teraz uczysz nas, jak troszczyć się o dzieci nienarodzone. Chcemy dar życia uważać za największą łaskę od Boga i za najcenniejszy skarb. Postanawiamy stać na straży poczętego życia, aby każdy człowiek mógł wzrastać w pokoju i bezpieczeństwie we własnej rodzinie. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Rodzicielko Założyciela Kościoła, my polscy biskupi – w naszej pasterskiej posłudze – będziemy dążyli do tego, by wzrastało i umacniało się Mistyczne Ciało Chrystusa, by duchowieństwo dochowywało wierności Bogu, Krzyżowi świętemu i Ewangelii, a osoby życia konsekrowanego realizowały swój zakonny charyzmat i były dla świata czytelnym znakiem obecności Twojego Syna. Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Nasza Matko i Królowo, pragniemy – przez autentycznie chrześcijański styl życia – przyczyniać się do powrotu tych, którzy odeszli z Owczarni Chrystusa, aby odnaleźli na nowo Twojego Syna i zrozumieli, że tylko On jest „Drogą i Prawdą i Życiem” (J 14, 6). Wszyscy: Niepokalane Serce Maryi, przyrzekamy! Przyrzekamy uczynić wszystko, aby w naszym życiu osobistym, rodzinnym, narodowym i społecznym realizowała się nie nasza własna wola, ale wola Twojego Syna. Poświęcając się Twemu Niepokalanemu Sercu, pragniemy jak najściślej zjednoczyć się z Tobą, Najświętsza Dziewico, oddając się Chrystusowi – jedynemu Zbawicielowi, który żyje i króluje na wieki wieków. Wszyscy: Amen!

Racz pamiętać o tym, że na Kalwarii stałaś się naszą Współzbawicielką, gdy przez ukrzyżowanie swego Serca, przyczyniłaś się wespół z Twym Synem Ukrzyżowanym do odkupienia naszego i od tego czasu stałaś się Pośredniczką ludzi, Ucieczką grzeszników i naszą Matką.O, Matko! Ileż to dusz ginie codziennie! Tr4mf0e.
  • nt2091hyz3.pages.dev/397
  • nt2091hyz3.pages.dev/205
  • nt2091hyz3.pages.dev/41
  • nt2091hyz3.pages.dev/288
  • nt2091hyz3.pages.dev/258
  • nt2091hyz3.pages.dev/50
  • nt2091hyz3.pages.dev/263
  • nt2091hyz3.pages.dev/21
  • nt2091hyz3.pages.dev/239

    • niepokalane serce maryi powierzam się tobie